Opieka szpitalna w Lecu (do 1946 roku polska nazwa miasta Giżycko) istniała od wielu wieków. W roku 1581 biskup Jan Vigandus założył pierwszy szpital, który to spłonął w roku 1822 i z powodu braku funduszów nigdy nie został odbudowany. W roku 1897 przy obecnej ul. Konarskiego 7 wzniesiono nowy budynek szpitalny, który niestety również strawił pożar.
Początek istnienia obecnego budynku szpitalnego (ul. Warszawska 41) sięga 1910 roku, kiedy to jesienią po półtorarocznej budowie oddano do użytku pod nazwą Mazurski Dom Macierzysty Diakonis „Bethanien”. Uroczystość otwarcia odbyła się w obecności syna pary cesarskiej, Jego Królewskiej Wysokości księcia Joachima.
W lutym 1945 roku w ramach pomocy społecznej tymczasowo w pokoszarowych budynkach na ulicy 1 Maja, w prymitywnych warunkach zaczął funkcjonować Szpital Powiatowy w Giżycku. Prawdziwy budynek szpitalny został zdewastowany podczas II wojny światowej. „Do szpitala znoszono wygrzebywane spod gruzów środki farmaceutyczne, materiały opatrunkowe, a nawet instrumenty lekarskie. Pierwszym dyrektorem i organizatorem był dr Jan Juchniewicz – lekarz przybyły z Białegostoku.” „Na początku uruchomił ambulans i izbę chorych, a następnie zorganizował szpital ogólny mający 70 łóżek i szpital zakaźny ze 150 łóżkami. W marcu 1946 roku dokonano przeprowadzki na ulicę Warszawską do odremontowanego, macierzystego budynku.”
Normalną pracę rozpoczęto od: 194 zabiegów operacyjnych w 1945 roku – do 1982 w 1998r., od 92 porodów w 1945r.- do 638 w 1998r, od liczby leczonych 557 w 1945r. do 10142 w 1998r. Na dzień 31.12.1998r. liczba łóżek wynosiła 302.
Struktura łóżek szpitalnych ulegała zmianie na przestrzeni lat. W 1959 roku zorganizowano oddział laryngologiczny i okulistyczny, w 1968 roku oddział rehabilitacyjny.
Na przełomie lat 1973/1974 zespolono lecznictwo w jeden zakład – Zespól Opieki Zdrowotnej-jednostka budżetowa do 30.06.1996 r. W skład ZOZ wchodziły: szpital, przychodnia rejonowa i specjalistyczna w Giżycku, miejsko-gminny ośrodek zdrowia w Rynie, GOZ w Wilkasach, w Wydminach, w Milkach, rejonowy ośrodek zdrowia w Sterławkach Wielkich, żłobki w Giżycku i Państwowy Dom Rencistów. Utworzono oddział anestezjologii i reanimacji.
Lata zdecydowanej działalności w kierunku ciągłych przekształceń w strukturze organizacyjnej, zmierzających ku wytworzeniu nowej jakości w funkcjonowaniu placówki, to lata 1994-1998.
W 1994 roku rozpoczęto współpracę z kilkoma gminami, które przejęły od Wojewody Suwalskiego zadania ochrony zdrowia wraz ze środkami finansowymi (również na usługi szpitalne)- odejście ze struktur GOZ-ów. Nastąpiło rozdzielenie płatnika od wytwórcy usług, co dało impuls do rzeczywistych, a nie pozornych zmian. W 1998 roku realizowano usługi na zlecenie 14 organów administracji państwowej stopnia podstawowego z obszaru całego województwa .
Od 1.11.1995 zaczęto wdrażać instytucje lekarza rodzinnego na terenie miasta i gminy Giżycko. W 1998 roku było 15 lekarzy rodzinnych (11 podmiotów w systemie kontraktowym), wykonujących usługi w zakresie POZ (z opieką całodobową) dla 38 tys. mieszkańców.
Od 1.01.1996 zaczął w pełni i nieprzerwanie funkcjonować Rejestr Usług Medycznych, który wykorzystywany jest do bieżącego monitorowania – rozliczania wdrażanych systematycznie umów kontraktowych w zakresie usług specjalistycznych, oraz wykonanych usług dla poszczególnych dysponentów środków publicznych.
Wszystkich wyświetleń : 111026